నువ్వు గుర్తొచ్చినప్పుడల్లా.......
ఎవరితోనూ మాట్లాడబుద్ది కాదు.
పగలూ, రాత్రిళ్ళూ.... అలా.. నిశ్శబ్దంగా ...
వెలుగు చీకట్లలోకి ఒంటరిగా స్తబ్దంగా చూస్తూ
ఉండిపోవాలనిపిస్తుంది.
ఎందుకంటే....
ఆ నిశ్శబ్దంలో నాకు నీ శబ్దం వినబడుతుంది.
మనసును రాగరంజితం చేస్తుంది.
మనసులోని బాధంతా ఎవరో చేత్తో తీసేసినట్టు
దూదిపింజలా ఎగిరి తేలికైపోతుంది.
నీలిమేఘం తడిని వదుల్చుకోవాలంటే....
చల్లగాలి తెమ్మెరను సాయమడగాలి..
మనసుకోరికను వదుల్చుకోవాలంటే...
నెచ్చెలి మనసునే సాయమడగాలి....
నువ్వు గుర్తొచ్చినప్పుడల్లా....నాకు..నేను గుర్తు రాను.
ఎందుకంటే...
నేనెపుడో...నువ్వైపోయాను కాబట్టి....
bhale raasaaru baavundi
ReplyDelete